تمامی اعضاء این خطر را حس کرده بودند. قدم‌ها شمرده و در عین حال محکم برداشته میشد تا جاپایی برای نفر بعدی بماند. با پاشنه‌ی پا داخل برف قدم می‌گذاشتیم. مگر تمام میشد این سرسره‌ی یخی!
ناگهان همان عضو تیم لیز خورد و افتاد. سرجای خود نشست. به کمک عصا اقدام به برخاستن کرد اما مجدد لیز خورد و شروع کرد به حرکت رو به پایین. نفس در سینه‌هایمان حبس شده بود. شاید بهترین کار تماشا نکردن صحنه بود...
بسم الله الرحمن الرحیم
در طول مسیر که پیش میرفتیم صحنه ها و مناظری را دیدیم که با دیدن آنها زبان جز حمد و ثنای پروردگار در دهان نمیچرخید و برخی از بچه ها حتی با صدای بلند تکبیر و سبحان الله می‌گفتند. مسیری بسیار زیبا که زیر پایت آبی روان وزلال و البته سرد جاری است و بالای سرت درختان بسیار بلند که در هم تنیده شده و از لابه لای آنها نور خورشید عبور کرده و به زمین میرسد...
سحرگاه روز پنجشنبه، هشتم شهریور ماه، حدود ساعت ۴:۲۰، جمع ۸ نفره‌ی ما از محل دانشگاه حرکت کرد و زیر پل لشگرک مربی گروه، جناب آقای کلهر به جمع ما اضافه شدند. بعد از اقامه‌ی نماز در مسجدی در عوارضی جاده، به راه ادامه دادیم و ترافیک چند کیلومتری تا امام‌زاده هاشم، فرصتی بود برای صرف صبحانه داخل ماشین. بعد از امام‌زاده دیگه به ترافیک نخوردیم و حدود ساعت ۸ صبح به جایی رسیدیم که باید مینی بوس را ترک میکردیم و سوار ماشین‌های آف‌رود میشدیم تا مسجد صاحب الزمان(عج).
برنامه این هفته گروه ما صعود به قله عباسعلی از روستای زیبای کمرپشت بود. کمرپشت در استان مازنداران و منطقه سوادکوه واقع شده است. سوادکوه یکی از مناطق کوهستانی و جنگلی استان مازندران است که از لحاظ زیست‌محیطی، تاریخی و فرهنگی بسیار مهم و حائز اهمیت بوده و دارای مسیرها و قله‌های فراوانی است که مناسب اجرای برنامه‌های قله‌نوردی و جنگل‌پیمایی می‌باشد. سوادکوه دارای ۴ منطقه اصلی ورسک، آلاشت، زیرآب و شیرگاه است و قله عباسعلی در منطقه ورسک جای می‌گیرد.
حدود ساعت 5 صبح از محل دانشگاه امام صادق علیه السلام به سمت لواسانات حرکت کردیم و پس از توفقی برای اقامه ی نماز، حدود ساعت 6:15 به روستای افجه رسیدیم و ساعت 6:25 صعودمان از سمت یال جنوب غربی(یال صعود زمستانی)آغاز شد.
تقویم به روزهای میانی پاییز نزدیک میشد که تصمیم بر آن شد تا هوا ما را از دیدن زیبایی های جنگل محروم نکرده است اقدامی باید کرد. شامگاه ١٣ آبان (پنجشنبه) فرا رسید و با استقبال خوبی که از برنامه شده بود، تیمی ٦٨ نفره متشکل از جمعی ازاساتید، فارغ التحصیلان و دانشجویان، به وسیله چهار دستگاه مینی بوس رهسپار جنگل الیمستان شدیم.
بسم الله الرحمن الرحیم
به همت شرکت کنندگان در این برنامه، ساعت 6:20 صبح روز چهاردهم اسفند ماه 94 ، از دانشگاه به سمت روستا سنگان راه افتادیم. حقیقتا این ایام در این هوای بهاری، وداع از بسترِخواب و زدن به دل کوه و کمر نیاز به همت مضاعفی داره که البته برای کسانی که لذت آن را چشیده‌اند به چشم نمی‌آید.
بسم الله الرحمن الرحیم
سه شنبه شب بود که لیست اردو رو با 18نفر بستیم و با انگیزه،آماده اردو بودیم.با رفقا ساعت 6صبح 5شنبه 6 اسنفد ماه وعده کردیم که سوار ماشین بشیم که در کمال تعجب از اون 18 نفر با 2نفر مواجه شدیم!!!
بسم الله الرحمن الرحیم
صبح آخرین روز بهمن ماه 94، یعنی جمعه ساعت 6:30 صبح با جمعی نسبتا پرجمعیت یعنی 31 نفر و با تنوع سنی‌های مختلف (ازورودی84 الی 94) بوسیله یک دستگاه اتوبوس راهی جاده لواسان شدیم. بعد از گذشتن از کلوگان، به سمت ایگل پیچیده و تا رسیدن به روستای آهار ادامه مسیر دادیم. ساعت 7:45 را نشان میداد که در روستای آهار از اتوبوس پیاده شده و عزم پیاده روی تا شکرآب نمودیم. هوای تمیز و پاک صبحگاهی خواب رو از سر همگی پرانده بود.
بسم الله الرحمن الرحیم
روز جمعه، مورخ 23 بهمن 94 ، تصمیم بر آن شد که به اردویی نیمروزه و سرحال کننده به مقصد تپه ی نورالشهدا واقع در ارتفاعات شمال تهران و یا همان کلک چال روانه بشویم و از آخر هفته ی خود انرژی هفته ی آیده مان را بدست بیاوریم...
